HAKKA SURESİ / 567
9.Firavun, ondan öncekiler ve yerle bir edilmiş şehirler(in halkları) hep suç işlediler.
10.Öyle ki, Rablerinin peygamberine karşı geldiler. O da onları şiddeti gittikçe artan bir yakalayışla yakaladı.
11.Su kabardığında biz sizi akıp giden gemide taşıdık.
12.Bunu sizin için bir ibret yapalım ve kavrayan kulaklar bunu kavrasın diye.
13.Sur'a bir üfürülüş üfürüldüğü,
14.Yer ve dağlar kaldırılıp bir çarpışla birbirine çarpıldığı zaman,
15.İşte o gün vakıa (kıyamet) gerçekleşmiş olur.
16.Gök yarılmıştır. O artık o gün sarkmıştır.
17.Melekler de (onun) kenarlarındadırlar. O gün Rabbinin Arşı'nı onların üzerinde sekiz (melek) taşır.
18.O gün (hesab için) arzolunursunuz. Sizden hiçbir sır gizli kalmaz.
19.Artık kimin kitabı sağından verilirse der ki: "Alın, kitabımı okuyun.
20.Çünkü ben hesabımla karşılaşacağımı sanmıştım (anlamıştım)."
21.Artık o hoşnut(luk verici) bir hayat içindedir.
22.Yüksek bir cennette.
23.Devşirilecek meyvaları pek yakındır.
24.Geçmiş günlerde yaptıklarınıza karşılık afiyetle yiyin ve için.
25.Kimin de kitabı solundan verilirse o da der ki: "Keşke bana kitabım verilmeseydi.
26.Hesabımın da ne olduğunu bilmeseydim.
27.Keşke o (ölüm) her şeye son verseydi.
28.Malım bana bir yarar sağlamadı.
29.Gücüm de yok olup gitti."
30."Onu tutun ve hemen bağlayıverin.
31.Sonra onu çılgınca yanan ateşe atın.
32.Sonra uzunluğu yetmiş arşın olan bir zincirin içinde oraya sokun.
33.Çünkü o, büyük olan Allah'a iman etmiyordu.
34.Yoksula yemek vermeye teşvik etmezdi.