İSRA SURESİ / 293
105.Biz onu (Kur'an'ı) hak olarak indirdik ve o, hakla indi. Biz seni ancak bir müjdeleyici ve korkutucu olarak gönderdik.
106.Onu bir Kur'an olarak, insanlara dura dura okuman için (ayet ayet) ayırdık ve onu (ihtiyaca göre) kademe kademe indirdik.
107.De ki: "Ona ister iman edin ister iman etmeyin. O, daha önce kendilerine ilim verilmiş olanlara okunduğunda çenelerinin üstüne kapanarak secde ederler.
108.Ve: "Rabbimizi tenzih ederiz. Rabbimizin vaadi kesinlikle yerine gelmiştir" derler.
109.Çeneleri üstüne kapanıp ağlarlar ve (Kur'an) onların gönüllerindeki derin saygıyı (huşuyu) artırır.
110.De ki: "İster Allah diye çağırın, ister Rahman diye çağırın. Hangisiyle çağırsanız sonuçta en güzel isimler O'nundur." Namazında sesini çok yükseltme çok da kısma. Bu ikisinin arasında (orta) bir yol tut.
111."Çocuk edinmeyen, mülkte ortağı olmayan, düşkünlük sebebiyle dosta (ihtiyacı) bulunmayan Allah'a hamdolsun" de ve O'nu yücelttikçe yücelt.

18.KEHF SURESİ

"Kehf" mağara anlamına gelir. Bu sure adını, "Ashabı Kehf" denilen mağara arkadaşlarından almaktadır. Surenin 9-26. ayetlerinde Ashabı Kehf'ten söz edilmektedir. Mekke döneminde inmiştir. Bazı ayetlerinin Medine döneminde indiği konusunda rivayetler bulunmaktadır. 110 ayettir.

Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla
1.Kuluna Kitab'ı indiren ve ona hiç bir çarpıklık koymayan Allah'a hamd olsun.
2.(Onu) katından (gelecek) şiddetli bir azapla uyarması ve salih ameller işleyen mü'minleri kendileri için güzel bir mükafatla müjdelemesi için dosdoğru (bir kitap) olarak (indirdi).
3.Onlar orada sonsuza kadar kalacaklardır.
4."Allah çocuk edindi" diyenleri de uyarması üzere (indirdi).

Nüzul Sebepleri

110.İbnu Merdeviye`nin ve daha başkalarının Abdullah bin Abbas (r.a.)`tan rivayet ettiklerine göre Resulullah (a.s.) bir gün Mekke`de: "Ey Allah! Ey Rahman!" diye dua etti. Bunu duyan müşrikler: "Şu sabiiye bakın! Bizi iki ayrı ilaha dua etmekten nehyediyor, kendisi iki ayrı ilâha dua ediyor" diye konuştular. Bunun üzerine Yüce Allah bu ayeti kerimeyi indirdi

Ayeti kerimenin ikinci kısmı yani: "Namazında sesini çok yükseltme çok da kısma" emrinin iniş sebebi hakkında değişik rivayetler nakledilmiştir. Buhari`nin Abdullah bin Abbas (r.a.)`tan rivayet ettiğine göre Resulullah (a.s.) ve ashabı Mekke`de namaz kılarken seslerini yükseltiyorlardı ve müşrikler de onları duyarlarsa çirkin şekilde sövüyorlardı. Bu emir de bundan dolayı indirildi. İbnu Merdeviye`nin Ebu Hureyre (r.a.)`den rivayetine göre de Resulullah (a.s.) Ka`be`nin yanında namaz kılarken sesini yükseltiyordu. Bu yüzden bu hüküm indirildi. Bu konuda daha başka rivayetler de nakledilmiştir.